استاد غلامرضا سعیدی

استاد غلامرضا سعیدی

سیّد غلامرضا سعیدی یکی از اندیشمندان ایرانی بود که نقش مهمی در حوزه‌های علمی، فرهنگی و سیاسی ایران و جهان اسلام ایفا کرد. وی در سال ۱۲۷۴ه.ش. در روستای نوزاد بیرجند زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و مدرسه شوکتیه بیرجند گذرانید. مطالعات متنوع و آشنائی به زبان‌های خارجی او را به تحقیق و مطالعه در زمینه‌های مختلف علاقه‌مند گردانید. سعیدی برای ادامه تحقیقات به کشورهای هند، عراق، پاکستان، سوریه، لبنان و عربستان مسافرت کرد تا با اندیشمندان اسلامی آشنا و در مراکز فرهنگی، علمی و مجامع اسلامی شرکت نماید. آشنایی‌های وی با اندیشه‌های آزادی‌خواهان جهان اسلام از قبیل علامه اقبال لاهوری وی را در راه احیای تفکرات دینی، حمایت از جنبش‌های اسلامی، وحدت جهان اسلام و استعمارستیزی مصمم ساخت. حاصل عمر پُربار علامه سید غلامرضا سعیدی، بیش از ۹۰ مقاله و کتاب می‌باشد. استاد سعیدی پس از عمری تلاش فرهنگی و تبیین ارزش‌های ملی و دینی در ۲۲ آذر ۱۳۶۷ درگذشت و در قم، در جوار حضرت معصومه (س)، مدفون گردید.

Gholamreza Sa’idi

Gholamreza Sa’idi was born in 1895 in the village of Nowzad, near Birjand. At sixteen, he moved to Birjand to continue his studies at Shokatiyeh School, where he mastered mathematics, natural sciences, astronomy, and the Arabic, French, and English languages. After completing his education, Sa’idi was initially a bank clerk before becoming a teacher at Shokatiyeh School. In 1941, he relocated to Tehran where he collaborated with Dr. Seyyed Jafar Shahidi to establish an academic journal called “The Light of Knowledge”. Through his extensive travels to India and Pakistan, Sa’idi became deeply acquainted with the philosophical works of Muhammad Iqbal Lahori, establishing himself as one of Iran’s foremost Iqbal scholars and a pioneer in introducing Iqbal’s thought to Persian readers. After a lifetime dedicated to Islamic scholarship and intellectual activism, Professor Sa’idi passed away in Birjand in 1988 at the age of 93.