آیت‌الله محمدباقر آیتی
آیت‌الله محمدباقر آیتی (۱۲۷۶-۱۳۵۲ه.ق.)، از محدثان، فقها، و متکلمان نامدار شیعه در قرن چهاردهم ه.ق. در ایران است. وی در سال ۱۲۷۶ه.ق. در روستای گازار از توابع بیرجند متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات اولیه نزد پدرش، جهت ادامه‌ی تحصیل به مشهد و در سال ۱۲۹۶ه.ق.، در حالی که ۲۰ ساله بود، به نجف و سپس سامرا هجرت کرد و از محضر میرزا حبیب‌الله رشتی، آخوند خراسانی و میرزای شیرازی بهره برد. وی پس از سفر حج در سال ۱۲۶۶ه.ش. به بیرجند بازگشت و به عنوان حاکم شرع و مرجع دینی به صدور فتوا، حل مشکلات مردم، تربیت شاگرد و تألیف مشغول شد. شیخ محمدباقر آیتی بر اساس مطالعات گسترده‌ی دینی، احاطه بر فقه مذاهب اهل سنت و شیعه، مرجعیت علمی و دینی داشت و در مکاتبات و خطابات رسمی از سوی علمای هرات و دولت افغانستان، از ایشان به “مفتی الفریقین” (فتوا دهنده شیعه و سنی) تعبیر می‌شد. بیش از هفتاد اثر علمی و دینی از جمله: وثیقه‌الفقها، اکفاالمکاید و کتاب معروف “کبریت احمر” از وی به یادگارمانده است. شیخ محمدباقر در دهم فروردین ۱۳۱۳ه.ش. در ۷۶ سالگی درگذشت و پس از مراسم تشییع باشکوه، در مقبره‌ای که به سفارش وی در قبرستان بیرجند ساخته شده بود، به خاک سپرده شد.
Sheikh Muhammad Baqir Ayati
Sheikh Muhammad Baqir Gazari (Ayati) was born in 1859 as one of the prominent Shi’a jurists of his time. After completing his preliminary studies, he traveled to Mashhad, where he studied jurisprudence and philosophy. After some time, Sheikh Muhammad Baqir journeyed to Iraq, where he studied under eminent scholars of the era and attained the rank of ijtihad at the young age of 22. Sheikh Muhammad Baqir was a student of the Samarra jurisprudential-political school. In Samarra, his primary and most influential teacher was Mirza Shirazi, who encouraged him to author a book on the subject. When Ayati completed his work “The Trust of the Jurists”, Mirza Shirazi reviewed and endorsed it. In 1887, he returned to Iran and settled in Birjand. After a lifetime of dedication and service to the people Ayatollah Muhammad Baqir Ayati passed away on 30 March 1934 and was buried in Birjand.
